Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017

ΤΣΗ ΚΡΗΤΗΣ ΤΟ ΓΛΥΚΌ...ΨΩΜΙ...

Λύρα δοξάρι λεβεντιά
του κρητικού η γνώρα
με κάνανε κι αγάπησα 
την Κρήτη όπως τώρα.!!
              

    ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ..!!

                      Στα ακράνυχα κι ανάλαφρα
                                   καρδιά μου να πατήσεις
                     μην εισ αιτία  κι όνειρα 
                                 ανθρώπου να γκρεμίσεις.

                      Αν σμίγουνε τα όνειρα
                                   τότε και γώ σε σμίγω
                     κι ας είναι μόνο μια στιγμή
                                        κι ας είναι τόσο λίγο.

                     Του ήλιου αχτίδα νά μουνα 
                                       να σ αχτινοχαϊδέψω
                     τα φοβισμένα όνειρα 
                                  τση νύχτας σου ν αρνέψω.

                     Σ είπα πηγή σ είπα νερό
                                  να πιω να ξεδιψάσω
                    δεν σ είπα όμως όνειρο
                               μην φύγεις και σε χάσω.

                    Γιάντα έρχεσαι στον ύπνο μου 
                                   και μ ονειροπαιδεύγεις

                    αφού αποδιαφώτιστα 
                                   σαν δροσουλίτης φεύγεις

                    Σαν το μωρό στην αγκαλιά 
                                      το μοσχοκανακίζω
                    το όνειρο, γιατί σ αυτό
                                      να σε θωρρώ ελπίζω.

                   Δεν θέλω πια ξερολιθιά
                                      τα όνειρα να χτίζω
                   αφού κάθε ξημέρωμα ,
                                   ότι χτισα γκρεμίζω.

                  Ελπίδα πε μου ήντα κοντό
                                        όνειρα ΄σάζεις πάλι
                  που σουν η τελευταία μου 
                               σ ενός νεκρού αγκάλη.!!

                    Η σκέψη μου στη σκέψη σου 
                                             έκανε περασάδα
                 να σε καλέσει και να ρθείς 
                                  στ ονείρου την γλυκάδα
      

                           ΤΣΗ.. ΑΓΑΠΗΣ..!!!

                    Βιόλα μου μοσχανάθρεφτη
                                       μορφομπεγετισμένη
                    σε ήντα παραολοϊσμό
                                      η αγάπη σου με φέρνει.
                    
                     Κόντρα θα πάω του καιρού
                                  κι ας βρέχει κι ας χιονίζει
                    εγώ έχω την αγάπη σου
                                   που με ηλιοφωτίζει.

                      Τσ αγάπης σου τα ξέτελα 
                                   ξάνοιξε στο κορμί μου
                    που λαβωμένο καρτερεί
                              ένα σου ναι μικρή μου.

                   Εγινε η αγάπη σου 
                                  φωλιά κι έχω κουρνιάσει
                   σαν το πουλάκι που φτερά
                                 στην μπόρα έχει χάσει.

                   Στην παραστιά τσ αγάπης σου
                                     τον άθο ανασκαλίζω
                   του έρωτας για να βρω 
                                   μια σπίθα εκεί ελπίζω.

                  Στον Γολγοθά τσ αγάπης σου
                                   με σταύρωσες και είδα
                  πως  δεν υπάρχει Ανάσταση 
                                        για μένα ούτε ελπίδα.
     

                             ΤΣΗ ΜΟΙΡΑΣ

                       Ψυχανεμίζομαι κοντό
                                     πως μ έβαλε στο μάτι
                       η μοίρα μου χωρίς εγώ 
                                   να τσ έχω κάνει κάτι

                   Για την ψυχή σου ένα μισθό
                                  μοίρα μου πες πως κάνεις 
                  στην απλωμένη χέρα μου 
                              στάλες χαράς να βάνεις

                   Θα βρω εγώ τη μοίρα σου
                                       να τση αλλάξω γνώμη
                  μοίρα από σε γονατιστή 
                                   να σου ζητά συγνώμη.

                   Μπεντένι κάνω την καρδιά
                                  μοίρα κι αν προσπαθήσεις
                  χαραματιά δεν θα βρεθεί
                                   χάμαι να την γκρεμίσεις.

                   Ποτέ μου παρακαλετά 
                                χαρές δεν θα ζητήσω
                   αν τση χρωστά η μοίρα μου
                                     να τση  γιαγίρει πίσω.

       

                        ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ...

                    Φεγγάρι ερωτογυτευτή
                                          και νυχτοταξιδιάρη
                       απ οσα ξέρεις μυστικά
                                   λέξη δεν σού χω πάρει.

                     Ταξίδεμα του φεγγαριού
                                  τα δυο σου μάτια φως μου 
                      και εγώ μες τση αγκάλες  σου 
                                   ειμ άρχοντας του κόσμου.

                   Στην αγρυπνιά μου να σταθείς
                                            έλα και εσύ φεγγάρι
                  η σκέψη τση δεν άφησε
                                         τον ύπνο να με πάρει.

                  Φεγγάρι κανε περασά
                                   τσ αγάπης μου τον κήπο
                 να την φιλάς για μένανε
                                    όσο εγώ θα λείπω.

                  Φεγγάρι τση αργατινές
                                    πε μου πως βεγγερίζεις
                   έχεις παρέα γι κοντό
                                    μονάχο σου δακρύζεις .


         

                               ΤΣΗ.. ΣΚΕΨΗΣ..!!

                   Προσκυνητάρι η σκέψη μου
                                       σ έχει και γονατίζει.
                  γιατί η μορφή σου βιόλα μου
                                     τση Παναγιάς θυμίζει.

                   Πορίζει η σκέψη και γλακά
                                     και κλείνει μου το μάτι 
                    λέει να ρθει στσ αγκάλες σου 
                                         να βρει εκεί ραχάτι.

                      Αν επορίσει η σκέψη μου
                                    πως να την σταματήσω
                     απού το ζάλο σου κλουθά 
                                 και παίρνει σε από πίσω.

                    Τση σκέψης τ ακροδάχτυλα
                                       έπεψα να σ αγγίξουν
                    μ ενα τους χάδι ανάλαφρο
                                    πως σ αγαπώ να δείξουν.

                     Την σκέψη μου εμπόδισα
                                     να ρθει να σ ανταμώσει
                    και μου πε εχθρό σου μ έκανες
                                άδικο να σου δώσει. 


                   Στον απλωτό τση σκέψης μου
                                          το δάκρυ έχω απλώσει
               μα χει η καρδιά μου σύννεφα  
                                   δεν λέει να στεγνώσει.
      

                               ΤΣΗ.. ΜΟΝΑΞΑΣ..!!

                    Παρέα δεν σε κάνω πια
                           και σου κρατώ αμάχη   ( πίσμα)
                    να δεις τι είναι μοναξά
                               να σαι και σύ μονάχη.

                     Μ ενα σου χάδι μοναξά
                                     κατάφερες το πάλι
                    να σε κρατώ σφιχτά σφιχτά
                                   στην αδειανή μου αγκάλη.

                    Πήρε μορφή ανθρώπινη
                                       η μοναξά μια μέρα
                  και μου πε από εδώ και μπρός
                                        θα σου κρατώ την χέρα.

                 Δεν θέλω εγώ τση μοναξάς 
                                  τα χέρια να σε πιάσουν 
                 θ απλώσω τση αγάπης μου
                                να σε σφιχταγκαλιάσουν.

               Μου λείπεις και αδιαφορώ
                              πότε θα ξημερώσει
              δεν την αντέχω βιόλα μου 
                              την μοναξά την τόση.

              Την μοναξά τση κορυφής
                               δεν την νε θέλω φως μου
               μείνε κοντά μου κι ας βρεθώ 
                                     στα χαμηλά του κόσμου.
    

                         ΤΟΥ ..ΣΕΒΝΤΑ..!!!

                    Πάλι σεβντάς με χτύπησε
                                    και χάμω μ έχει ρίξει 
                   σαν το πουλί που ορφάνεψε 
                                    και πέθανε από θλίψη.

                   Εχω σεβντά μες την καρδιά
                                           που σιγοφουντανίζει
                   και πριν μου κάψει το κορμί
                                  σ ένα σου...ναι ελπίζει.

                  Καρδιά μου που χεις βάσανα
                                      απ του σεβντά τα πάθη
                  και στον χειρότερό σου εχθρό
                                     ευχήσου μην τα πάθει.

                   Αχνογροικώ τον χτύπο σου
                                          καρδιά μου λαβωμένη
                  γιατι τα βέλη του σεβντά 
                                      σ έχουν σημαδεμένη.

                  Ξώμεινες μες την σκέψη μου
                                         σεβντά απομεινάρι
                    και σ έκλεισα μες της καρδιάς
                                           το πιο παλιό συρτάρι.

                   Μεταμορφώνεις τση χαρές
                                     σεβντά κι αλλάζουν όψη
                   και κάνει τες να πορπατούν 
                                      στου ξυραφιού την κόψη.
      

                         ΤΩΝ.. ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ.

                  Μ αγιάπλριλό μου γιασεμί
                                στον μπέτι σε καρφώνω
                 για να γροικώ την μυρωδιά
                                  που χεις για μένα μόνο.

                Με τσ ακρες των δαχτύλων μου
                                      βιολάκι θα σ αγγίζω
               θα κάνω την αγάπη μου
                                   δροσιά να σε ποτίζω.

                Λουλούδι είσαι τ Απριλιού
                                 και γώ του Μάη κλώνος.
              θα σε κρατώ ολάνθιστο
                               μην σε μαράνει ο χρόνος.

               Του  Μαγιαπρίλη μου ανθέ
                               πρωτομπουμπουκιασμένε.
                Μες  τση καρδιάς μου τον μπαξέ
                                   άλλος ανθός δεν... νέ ναι.

                 Αγριομανουσάκι μου
                                κι αμυγδαλιάς ανθέ μου
                 κι ανάσα του βασιλικού
                                να σουνα στον μπαξέ μου. 

                 Μοσχοκανέλα θα σε πω
                                 κι ομορφογιασεμάκι.
                 να ξαποστάσω άσε με 
                                τσ αγκάλες σου λιγάκι.
   


                            ΤΣΗ.. ΚΡΗΤΗΣ..!!!!!

 Τση Κρήτης την αυλόπορτα   
                                           ανοίγω τη με τρόπο
               να μπω να κάτσω στην αυλή 
                                            θέλει μεγάλο κόπο.

              Κάνω  πολύ  προσπάθεια
                             κι έχω πολλούς τους λόγους
              να φτάσω στ ανυχάκι τους
                              τους μαντιναδολόγους.

               Μάνα θετή απόκτησα
                                που την ε λένε Κρήτη
               μ αγκάλιασε και μ έκανε
                                παιδί του Ψηλορείτη.

                 Τση Κρήτης  το γλυκό ψωμί
                              απ τον σοφρά επάνω
                 θρουλί θρουλί το μάζεψα
                              και φυλαχτό το κάνω.

                  Δύο σεβντάδες μ έβαλαν
                               μες του καυμού την ζάλη
                  Μακεδονία είναι η μια
                                  και Κρήτη είναι η άλλη.

                   Να μην το κάνει η μοίρα μου
                                 καμιά απ τις δυο να χάσω
                   την μια ν αφήσω δεν μπορώ
                                        την άλλη να ξεχάσω.

                           ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΣΑ.

Καιρό ήθελα να το κάνω αυτό .. και να που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου...Φοβόμουν  να μην κουραστείτε διαβάζοντας   ένα μικρο δείγμα από την αγάπη μου για αυτόν τον τόπο που τον λένε Κρήτη και που  με φιλοξενεί σχεδόν  μισό αιώνα..
Αν έχετε φτάσει μέχρι εδώ είστε ήρωες..και σας ευχαριστώ πάρα πολύ.!!! 

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.. και να προσέχετε τον εαυτό σας..!! 
Να μην ξεχνάμε  το χαμόγελο έτσι;

































Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Ο ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΜΟΥ...ΚΑΙ...


Ο καιρός έχει ξανοίξει πια.. και σε προκαλεί να βγεις έξω να απολαύσεις την φύση που βιάζεται να ξεμουχλιάσει από  τις κρύες μέρες του χειμώνα.. το ημερολόγιο λέει Μάρτιος..!! 
Ο μήνας που μας ξεγελά ... γιατί αφήνει τον ήλιο να ξεπροβάλει ανάμεσα στα σύννεφα που είναι και αυτά όχι πια τόσο μολυβένια..αλλά έχουν πάρει ένα όμορφο γκρι χρώμα.. σαν να έχουν βγάλει το μουντό χρώμα  από πάνω τους..!!
Και εμείς .. λάτρεις της λιακάδας που αυτές τις μέρες μας έχει επισκεφτεί ..στο Ηράκλειο της Κρήτης.. πήραμε τους δρόμους.. να την απολαύσουμε...!!!!
Ένας από τους δρόμους αυτούς  δύο λεπτά από το σπίτι μου...που φαίνεται στο βάθος δεξιά...(μαντέψτε πιο είναι γιατί δεν ξέρω ακόμα να βάζω βελάκι..χα..χα..) και δίπλα στην θάλασσα έχει γίνει εδώ και πολύ καιρό ο περίπατος μου...όταν ο καιρός το επιτρέπει.. !! 
Ένας δρόμος  παραλιακός..
 με λίγη κίνηση από αυτοκίνητα..που κάνει τον περιπατητή να την απολαμβάνει σε κάθε του βήμα.... !! 
Καραβάκια..
κρουαζιερόπλοια.
καράβια γραμμής..

 ακόμη και αγώνες  με μικρά καραβάκια.. που μοιάζουν σαν γλάροι που έσκυψαν να πιουν νερό απ το  γαλάζιο της..!!!  
Ένα μικρό δείγμα σας δίνω σήμερα   από τον σχεδόν  καθημερινό περίπατό μου..!!
Ελάτε παρεούλα να τον απολαύσουμε   μαζί ..!!!
Και τώρα αφού.. κάναμε την βόλτα μας... θα είδατε στον τίτλο ένα ΚΑΙ.....
Εεεε ναι ...οι τελίτσες στο τέλος ..μας παραπέμπουν να μεταφερθούμε στην Αθήνα αυτήν την φορά .. γιατί και οι κάτοικοι αυτής της πόλης δικαιούνται ένα περίπατο..!!! 
Θα μου πείτε  ότι το κάνετε....όχι αυτόν που κάνετε συνήθως.. αγαπημένοι μου φίλοι.. αυτός που λέω εγώ... είναι ένας περίπατος διαφορετικός... που και τα μάτια σας θα τέρψει αλλά.. και θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε δυο κορίτσια !!
 Η μία είναι η γνωστή και αγαπημένη δασκάλα  μας    Μαρία Βιλλιώτη καταξιωμένη ζωγράφος..όπως  και την φίλη της 
 Ειρήνη Γεωργοπούλου...!!
 Μολύβια και παστέλ  χρώματα..η κάθε μία στον τομέα της θα σας ξαφνιάσουν με τα  υπέροχα έργα τους..!!!! και θα περάσετε  εγγυημένα πολύ όμορφα  ευφραίνοντας ..καρδιά και μάτια.!!
Εδώ είναι η αφίσα τους 
και για περισσότερες πληροφορίες δείτε το δελτίου τύπου ..ΕΔΏ..!!
Αγαπημένη μου παρεούλα ας χαρίσουμε   λίγες στιγμές  στον εαυτό μας  ..το αξίζει.!!!
 Ελπίζω να σας χάρισα ένα μικρό χαμόγελο τελειώνοντας την ανάρτηση  αυτή!!!!
Να έχετε όλοι μια όμορφη εβδομάδα..!!!!!





    

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

ΕΚΤΙΜΗΣΕ ΟΣΑ ..ΕΧΕΙΣ..!!


Σκεφτόμουν εδώ και μέρες  τι θα μπορούσα να βάλω ανάρτηση αυτήν την εβδομάδα ..που μπαίνουμε σε περίοδο.. περισυλλογής...!!!
Στα χέρια μου έπεσε ξανά το μικρό βιβλιαράκι..που  σας είχα πει κάποτε για αυτό ..το .. μικρές ιστορίες για δύσκολες ώρες..!! 
Διάβασα ένα πολύ όμορφο κείμενο που μιλά για την αγάπη......σας το παραθέτω αυτούσιο !!! 

ΕΚΤΙΜΗΣΕ ΟΣΑ..ΕΧΕΙΣ..!!!
Μια φορά και έναν καιρό,ένας νεαρός είχε σταθεί στην μέση της πλατείας  και φώναζε ότι είχε την ομορφότερη καρδιά σ όλη την πόλη.
Μεγάλο πλήθος μαζεύτηκε, κι όλοι θαύμαζαν την καρδιά του που ήταν τέλεια..!!
Δεν υπήρχε ούτε το παραμικρό ψεγάδι πάνω της.
Κι όλοι τότε συμφώνησαν, ότι αυτή ήταν η πιο όμορφη καρδιά που είχαν..δει πότε τους.!!!
Ο νεαρός μας ήταν πολύ περήφανος και κορδωνόταν για την ωραία του καρδιά.!!

Ξάφνου ένας γέρος στάθηκε μπροστά στον κόσμο και είπε. Ομως η καρδιά σου, δεν πλησιάζει την ομορφιά  της δικής μου καρδιάς.!!
Ο  κόσμος και ο νεαρός, κοίταξαν την καρδιά του γέροντα.
Χτυπούσε δυνατά, όμως ήταν γεμάτη ουλές..!!
Υπήρχαν σημεία όπου φαινόταν ότι είχαν κοπεί κομμάτια και στην θέση τους είχαν τοποθετηθεί άλλα, που όμως δεν ταίριαζαν  καλά  με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές δαντελωτές άκρες... και αλλού υπήρχαν σημεία με βαθιά χάσματα από όπου έλειπαν και ολόκληρα κομμάτια...!!


Οι άνθρωποι κοίταζαν ο ένας τον άλλο...Πως είναι δυνατόν να ισχυρίζεται αυτός ότι η καρδιά του είναι ωραιότερη;..
Ο νέος κοίταξε την καρδιά του γέρου, είδε τα χάλια της και γέλασε...
Πλάκα κάνεις; είπε...Για κάνε μια σύγκριση ανάμεσα στην δική μου και στην δική σου καρδιά.!! 
Η δική μου  είναι τέλεια, ενώ η δική σου  σου είναι ένα μάτσο ουλές !!!
Μάλιστα είπε ο γέροντας. Η δική σου δείχνει τέλεια, όμως  δεν θα άλλαζα ποτέ την δική μου .. με την δική σου.. 
Κοίταξε, κάθε ουλή αντιπροσωπεύει κάποιον που του έδωσα την αγάπη μου κόβω ένα κομμάτι της καρδιάς μου και του το δίνω.. και συχνά, μου δίνει ένα κομμάτι της δικής του καρδιάς, για να πάρει την θέση του του άδειου μέρους της καρδιάς μου..!!
Αλλά επειδή τα κομμάτια δεν είναι ακριβώς ίδια,
έχω μερικές αγκαθωτές άκρες, που όμως τις λατρεύω, γιατί μου θυμίζουν την αγάπη που μοιραστήκαμε..!!
Αλλες φορές έχω δώσει κομμάτια της καρδιάς μου, και ο άλλος, δεν μου έδωσε πίσω ένα κομμάτι της δικής του καρδιάς. 
Αυτά είναι τα άδεια χάσματα, αφού το να προσφέρεις την αγάπη σου έχει κάποιο ρίσκο.
Παρ όλο που αυτά τα χάσματα πονούν, παραμένουν ανοιχτά και μου θυμίζουν την αγάπη που έχω και γι αυτούς τους ανθρώπους, κι ελπίζω κάποια μέρα θα γυρίσουν κοντά μου και θα γεμίσουν τους χώρους που έχω άδειους και περιμένουν...!!!
Ο νεαρός στάθηκε σιωπηλός .
Επειτα προχώρησε προς τον γέροντα, άπλωσε το χέρι του μέσα στην τέλεια νεανική  και όμορφη καρδιά του και έκοψε ένα κομμάτι της...!!
Το πρόσφερε στον γέροντα με χέρια που έτρεμαν.
Ο γέρος τότε, πήρε αυτήν την προσφορά , την έβαλε στην καρδιά του.. και μετά πήρε λίγη από την κατακομματιασμένη του καρδιά και την έβαλε πάνω στην πληγή της καρδιάς του νέου... Ταίριαζε βέβαια αλλά όχι και απόλυτα,κι έτσι έμειναν και κάποιες άγριες άκρες.!!
Και το παλικάρι κοίταξε την καρδιά του που δεν ήταν πια τέλεια, ήταν όμως ομορφότερη από οποιαδήποτε άλλη, αφού η αγάπη από την καρδιά του γέροντα ξεχείλιζε τώρα και στην δική του καρδιά..!!!!!

Μπορεί αγαπημένοι μου να σας κούρασα με το μεγάλο αυτό κείμενο.. αλλά νομίζω ότι έχει πολλά να μας πει...και όπως συνεχίζει.. να μας λέει..
Μόνο εμείς   μπορούμε να κάνουμε την ζωή μας να ανθίσει .. να λάμπει.. να ακτινοβολεί..!!
Ας ξεκινήσουμε έτσι ευγνωμονώντας, όλους αυτούς τους ανθρώπους που μας έχουν δυσκολέψει, μας έχουν ταλαιπωρήσει,μας έχουν σταθεί εμπόδιο, γιατί χάρη σ αυτούς έχουμε γίνει πιο αποφασιστικοί, πιο ώριμοι και πιο δυνατοί...!!
Ας  τους χαρίσουμε ένα κομμάτι από την καρδιά μας..!!!!!!!
                                       πηγή
Καλό μου παρεάκι...σας εύχομαι να περάσετε μια όμορφη καθαρή δευτέρα....και να έχετε  καλή Σαρακοστή..!! .... μην ξεχνάτε...να χαρίζετε χαμόγελα..!!!! 


Υ.Γ .. Ποια ήταν η έκπληξη μου  όταν ψάχνοντας για εικόνες στο ίντερνετ και πατώντας  για καρδιές.. με έβγαλε σ αυτό το βίντεο που δεν ήξερα ότι υπήρχε.. όσο έγραφα ..!!!!!!!!!! 


Που περνάτε και τα λέμε..!!!!!!